تأثیر یک دوره فعالیت بدنی بر میزان نوروتروفیک مشتق از آستروسیت مزانسفال جسم مخطط رت های نر صحرایی ابتلاء شده به پارکینسون

نویسندگان

مصطفی چراغیان

mostafa cheraghian exercise physiology dept., university of mazandaran, mazandaran, i.r. iran.گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه مازندران، مازندران، ایران ضیاء فلاح محمدی

zia fallah mohammadi exercise physiology dept., university of mazandaran, mazandaran, i.r. iran.گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه مازندران، مازندران، ایران امیر نژادوزیری چتررودی

amir nejhadvaziri chatrroodi exercise physiology dept., university of mazandaran, mazandaran, i.r. iran.گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه مازندران، مازندران، ایران

چکیده

زمینه و هدف: با توجه به نتایج تحقیقات پیشین و تأثیر تمرین اختیاری روی فاکتورهای نروتروفیک در درمان بیماری پارکینسون، هدف از انجام پژوهش بررسی تغییرات سطح manf جسم مخطط موش های صحرایی نر در معرض سم عصبی تزریقی توسط جراحی استریوتاکسی به دنبال 4 هفته دویدن روی نوار گردان بود. روش بررسی: 24 سر موش صحرایی نر به 4 گروه شم، کنترل پارکینسون، کنترل سالم و تمرین پارکینسون تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت 4 هفته 5 روز در هفته و روزانه 2 جلسه 15 دقیقه ای که حداقل 1 ساعت از هم فاصله داشتند، با سرعت 15 متر بر دقیقه تمرین انجام دادند. تزریق محلول 6- هیدروکسی دوپامین (6-ohda) به داخل جسم مخطط مغز با هدف تولید مدل تجربی پارکینسون صورت گرفت. 3 هفته پس از تزریق 6- هیدروکسی، تست چرخشی آپومورفین برای تأیید پارکینسونی شدن موش­ها انجام شد. سطوح manf جسم مخطط با روش الیزا اندازه گیری گردید. داده­ها به روش آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: یافته ها نشان داد سطح manf جسم مخطط در گروه کنترل پارکینسون (9±91/26 پیکوگرم بر میلی گرم) نسبت به گروه کنترل سالم (2±22/45 پیکوگرم بر میلی گرم) تفاوت معنی داری دارد (05/0p≤)؛ همچنین سطح manf جسم مخطط در گروه تمرین پارکینسون (2±35/29 پیکوگرم بر میلی گرم) نسبت به گروه کنترل پارکینسون (9±91/26 پیکوگرم بر میلی گرم) افزایش داشت، اما تفاوت آن معنی­دار نبود (997/0p=). نتیجه گیری: نتیجه این پژوهش نشان داد که اجرای برنامه دویدن روی نوارگردان با مشخصات مطالعه حاضر سبب افزایش سطح manf جسم مخطط نمی شود و بنابراین نمی توان با قاطعیت نقش حفاظت نرونی برای این پروتکل تمرینی قائل شد و نیاز به تحقیقات بیشتری می باشد.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

تأثیر تمرین اختیاری بر سطح فاکتور نروتروفیک مشتق از آستروسیت ساقه‌ مغز موش‌های صحرایی مبتلا به پارکینسون

Background and Aim: Mesencephalic astrocyte-derived neurotrophic factor (MANF) is one of neurotrophines’ family which improves the dopaminergic cells survival and activity. The purpose of the current study was to investigate the protective effects of 12 weeks of voluntary exercise on MANF level in the brainstem of parkinsonian rats against the destruction of substansia nigra’s dopaminergic cell...

متن کامل

تأثیر تمرین اختیاری بر سطح فاکتور نروتروفیک مشتق از آستروسیت ساقه مغز موش های صحرایی مبتلا به پارکینسون

زمینه و هدف: فاکتور نروتروفیک مشتق از آستروسیت، یکی از اعضای خانواده نروتروفین هاست که موجب افزایش احتمال زنده ماندن و فعالیت سلول های دوپامینرژیک می شود. هدف از این تحقیق، بررسی اثر تمرین اختیاری بر سطح فاکتور نروتروفیکی مشتق از آستروسیت ساقه مغز پس از تخریب سلول های دوپامینرژیک ماده سیاه ساقه مغز برای ایجاد پارکینسون با استفاده از 6-هیدروکسی دوپامین در موش صحرایی بود. روش تحقیق: در این مطالعه...

متن کامل

اثر پیش‌درمان تمرین اختیاری بر سطح دوپامین و تیروزین هیدروکسیلاز جسم مخطط موش‌های صحرایی مبتلا‌شده به پارکینسون

هدف این تحقیق عبارت است از بررسی اثر تمرین اختیاری بر حفاظت از نرون‌های دوپامینرژیک جسم مخطط پس از القای تخریب با 6-هیدروکسی دوپامین در موش صحرایی. 25 موش به سه‌گروه سالم، کنترل پارکینسونی و تمرین پارکینسونی تقسیم ‌شدند. گروه تمرین دوازده‌ هفته روی چرخ دوار تمرین کردند. برای ایجاد مدل پارکینسونی، ترکیب 6-هیدروکسی دوپامین و سرم فیزیولوژی با غلظت 250 میکرولیتر، با جراحی استریوتاکسی، داخل بطن مغز ...

متن کامل

اثر پیش درمان تمرین اختیاری بر سطح دوپامین و تیروزین هیدروکسیلاز جسم مخطط موش های صحرایی مبتلا شده به پارکینسون

هدف این تحقیق عبارت است از بررسی اثر تمرین اختیاری بر حفاظت از نرون های دوپامینرژیک جسم مخطط پس از القای تخریب با 6-هیدروکسی دوپامین در موش صحرایی. 25 موش به سه گروه سالم، کنترل پارکینسونی و تمرین پارکینسونی تقسیم شدند. گروه تمرین دوازده هفته روی چرخ دوار تمرین کردند. برای ایجاد مدل پارکینسونی، ترکیب 6-هیدروکسی دوپامین و سرم فیزیولوژی با غلظت 250 میکرولیتر، با جراحی استریوتاکسی، داخل بطن مغز آز...

متن کامل

ارزیابی میزان فراموشی ناشی از اسکوپولامین بر تعداد آستروسیت های شکنج دندانه ای موش صحرایی نر

سابقه و هدف: ارتباط فعالیت سیستم کولینرژیک و رسپتورهای موسکارینی در حافظه و یادگیری از پیش مشخص شده است. از آنجاییکه آستروسیت ها با سیناپس ها تماس دارند، تغییرات ساختاری و مورفولوژیکی قابل توجه ای در هنگام یادگیری پیدا می کنند. این مطالعه به منظور بررسی اثر میزان فراموشی ناشی از اسکوپولامین بر تعداد آستروسیتهای شکنج دندانه ای رت انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه تجربی بر روی 48 سر موش صحرایی ن...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید


عنوان ژورنال:
مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

جلد ۱۸، شماره ۵، صفحات ۵۵-۶۲

کلمات کلیدی

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023